Ostrzeżenie: spoilery z „Pewnego razu w Hollywood” poniżej
Zawsze, gdy dochodzi do tragedii, naturalne jest, że zastanawiasz się, jak by się wszystko potoczyło, gdyby moment był inny, gdyby ktoś po prostu znalazł się we właściwym miejscu o właściwym czasie. W nowym filmie Quentina Tarantino „Pewnego razu w Hollywood” robi właśnie to i odpowiada, co mogłoby się stać, gdyby właściwa osoba zapobiegła makabrycznym morderstwom rodziny Mansonów w domu Sharon Tate w sierpniu 1969 roku.
W filmie Leo DiCaprio gra Ricka Daltona, blaknącą gwiazdę westernu, który mieszka obok wschodzącej aktorki Sharon Tate i jej słynnego męża reżysera, Romana Polańskiego. Kiedy pod koniec filmu rodzina Mansonów nieuchronnie wkrada się do posiadłości Tate'a w Los Angeles, nieuchronnie przeszkadzają jej sąsiedzi: pożerający margaritę Dalton i jego dubler/najlepszy przyjaciel, Cliff Booth (Brad Pitt) . To zaskakująco szczęśliwe zakończenie (tak szczęśliwe, jak tylko może być zakończenie, w którym dziewczyna jest grillowana żywcem w basenie): Tate i jej trzej przyjaciele, Jay Sebring, Voityck Frokowski i Abigail Folger, żyją, nieświadomi ich bliskiego spotkania śmiercią, podczas gdy trzech zabójców z rodziny Mansonów spotyka spektakularnie makabryczny koniec.
Chcesz więcej informacji na temat niesławnej rodziny Mansonów? Po dołączeniu do Detective’s Den pobierz bezpłatnie nasz ekskluzywny cyfrowy zestaw dowodowy Manson Family.
Nasuwa się jednak pytanie: gdzie byli prawdziwi sąsiedzi Sharon Tate w noc morderstwa i czy cokolwiek widzieli lub słyszeli? Czy mogli to zatrzymać?
Cóż, w nocy 9 sierpnia 1969 roku, kiedy ciężarna Tate i jej trójka przyjaciół zostały zamordowane, sąsiad rzeczywiście coś usłyszał. Ale najwyraźniej, inaczej niż w filmie, ich najbliżsi sąsiedzi nie byli blisko, jakieś sto metrów dalej, według książki „Helter Skelter”. Ten dom należał do małżeństwa Kottów i podobnie jak sąsiedzi w filmie, tej nocy rzeczywiście słyszeli zamieszanie. Pani Kott przyznała, że w środku nocy usłyszała trzy lub cztery strzały, ale gdy nie usłyszała nic więcej, według książki po prostu ponownie zasnęła.
Zdjęcie: Andrew Cooper I nie tylko ona usłyszała tej nocy coś niesamowitego. W pobliżu grupa około 35 dzieci była na biwaku. Jeden z doradców, Tim Ireland, usłyszał w nocy krzyk mężczyzny: „O Boże, nie, proszę, nie!”. Ireland szybko obudził swojego przełożonego i poprosił o pozwolenie na przejechanie i sprawdzenie, czy ktoś nie potrzebuje pomocy; nic nie widział, chociaż słyszał niezwykłą liczbę szczekania psów – wyjaśnia „Helter Skelter”.
Zatem żaden z sąsiadów nie zgłosił, że widział rodzinę Mansonów ani nie interweniował w sprawie śmierci, jak w przypadku „Pewnego razu w Hollywood”. Ale jeden z sąsiadów ostatecznie odegrał kluczową rolę:
To sąsiad zadzwonił na policję, aby poinformować ich o zabójstwach. Pokojówka Winifred Chapman znalazła ciała następnego ranka, gdy poszła do pracy w rezydencji Tate-Polańskich. Szybko uciekła, szukając pomocy, i udała się do domu sąsiada Jima Asima.
„Wszędzie pełno ciał i krwi! – powiedziała 15-letniemu chłopcu, według a Artykuł w Los Angeles Times napisany wkrótce po morderstwach. To Asim miał kontaktować się z policją w sprawie zgonów.
Wersja Tarantino dotycząca morderstw również odbiegała od rzeczywistości, zanim Rodzina Mansonów spotkała pijanego bohatera Ricka Daltona: W filmie Linda Kasabian (Maya Hawke) jest wyraźnie zdenerwowana morderstwami i przez chwilę odgrywana jako komiczna ulga udaje, że o niej zapomina nóż, żeby mogła iść po samochód i uciec.
W prawdziwym życiu Kasabian pozostała przy morderstwach, chociaż nie brała w nich aktywnego udziału. Zamiast tego była obserwatorem grupy. Obawa mogła jednak być autentyczna: Kasabian współpracował z prokuraturą i był jednym z jej głównych świadków w procesie rodziny Mansonów, co odegrało kluczową rolę w umieszczeniu ich za kratkami na całe życie.
Chcesz dowiedzieć się więcej o prawdziwej historii rodziny Mansonów? Dostrój się do Mansona: Kobiety, Sobota, 10 sierpnia o 19:00 Tylko ET/PT włączone Crimeseries.lat .