Dziewczyna Teda Bundy’ego, Elizabeth Kloepfer, cudem uniknęła morderstwa z jego strony

Przez lata Elizabeth Kloepfer uważała Teda Bundy'ego za swojego kochanka, ale pewnej chłodnej nocy w Seattle on również prawie stał się jej zabójcą.

Jak wynika z książki Kloepfera The Phantom Prince: My Life with Ted Bundy, podczas gdy najbliższym kobietom Bundy'ego udało się uniknąć jego morderczego wściekłości, osławiony zabójca przyznał po ostatnim aresztowaniu na Florydzie, że Kloepfer prawie znalazł się na liście ofiar.

Wyczerpana książka, napisana przez Kloepfera pod pseudonimem Elizabeth Kendall, daje czytelnikom rzadki wgląd w intymne relacje, jakie łączyła para od 1969 r. aż do jego ostatecznego aresztowania za masowe morderstwo wielu kobiet w domu studenckim na Florydzie w 1978 r. . Crimeseries.lat odnalazłem książkę wydaną w 1981 roku (będącą podstawą filmu Netflixa „Niezwykle niegodziwy, szokująco zły i podły”), aby dowiedzieć się więcej o życiu i związkach Bundy’ego za zamkniętymi drzwiami.

Kloepfer opisuje serdeczną relację między parą, ale niewiele wskazuje na to, że charyzmatyczny student prawa mógł być zdolny do tak przerażających aktów przemocy.

Ale choć przez większość czasu uważała, że ​​jej chłopak jest ciepły i kochający, były chwile, w których jego niepohamowana wściekłość wylewała się na wierzch.

Para zaczęła się spotykać w 1969 roku po spotkaniu w barze i często spędzała dni zabierając swoją córkę do parku, jedząc obiady ze stekami lub odwiedzając lokalne plaże. Kochali się przy każdej możliwej okazji i razem chodzili na wystawy wystawowe, przechadzając się po dzielnicy uniwersyteckiej, gdy relacje między parą zaczęły się rozwijać.

To był szczęśliwy czas – napisała.

Ale w związku były też pęknięcia.

Bundy często znikał na kilka dni – czasami przyznając się do przebywania z innymi kobietami – przez cały czas trwania ich związku. Te zniknięcia i częste kłótnie między parą sprawiły, że Kloepfer, który sam siebie określa jako alkoholik, poczuł się skrępowany i niepewny.

anioł Amescua

Któregoś wieczoru w końcu rozmawialiśmy o naszej przyszłości i zapewnialiśmy się nawzajem, że zostaniemy razem – napisał Kloepfer po tym, jak Bundy zdecydował się przeprowadzić do Utah, aby studiować w szkole prawniczej. Ale nawet wtedy podejrzewałam, że mówiliśmy sobie te rzeczy, bo żadne z nas nie chciało spojrzeć prawdzie w oczy: że Ted był mną znudzony; że jestem społecznie nieodpowiedni dla kręgów politycznych, w których podróżował; że wkrótce będzie szukał kogoś nowego.

Kloepfer opisał także w książce kilka incydentów, w których złość Bundy'ego była w pełni widoczna, w tym spływ na jeziorze w pewną lipcową sobotę.

Zabrali gumową tratwę na rzekę Yakima i planowali spędzić dzień na pływaniu w dół rzeki. Thej, idyllicznie dryfowałem popijając zimne piwo przez większą część popołudnia. Kiedy jednak Kloepfer siedziała na krawędzi tratwy i wpatrywała się w dal, nagle została wepchnięta do wody.

Ted rzucił się na mnie, położył ręce na ramionach i wepchnął mnie do rzeki. Wejście do lodowatej wody zaparło mi dech w piersiach. Podeszłam, prychając, i chwyciłam linę na krawędzi tratwy, zbyt oszołomiona, by w tej chwili zrobić coś więcej niż tylko się trzymać – napisała. Spojrzałam na Teda i nasze oczy się spotkały. Jego twarz była pusta, jakby w ogóle go tam nie było.

Kiedy wróciła na tratwę, Bundy powiedział jej, że to nic wielkiego i że to był żart, ale przez resztę drogi do domu oboje kłócili się o to, co wydarzyło się – dodała.

Jakiś czas później odkryła, że ​​Bundy – który regularnie kradł różne rzeczy, aby móc prowadzić bardziej wystawny tryb życia, niż mógł sobie na to pozwolić – kupił nowy telewizor, nowy sprzęt stereo i nową maszynę do pisania, aby wyposażyć swoje mieszkanie.

Shannon Gilbert

Po obejrzeniu przedmiotów Kloepfer wypalił: „Jesteś zwykłym złodziejem”.

Bundy złapał ją za ramię i powiedział: „Jeśli kiedykolwiek komuś o tym powiesz, skręcę ci kark” – napisała w książce.

Ale chociaż to wydarzenie ją przeraziło, później tej nocy przyszedł do jej mieszkania z płaczem i powiedział, że nie wie, dlaczego ukradł te przedmioty.

Opowiadała także o incydencie, kiedy Bundy uderzył ją podczas wywiadu z Randym Hergesheimerem z policji hrabstwa King.

Poczułam się zawstydzona, ale opowiedziałam Hergesheimerowi o jedynym przypadku, kiedy Ted mnie uderzył – napisała. To było na początku naszego związku i byłem pijany. Nie pamiętałem, o co się kłóciliśmy, ale ciągle mówiłem Tedowi, żeby „No dalej i mnie uderz”. No dalej! W końcu mnie uderzył.

Pomimo tych przerażających incydentów, gdy policja zaczęła podejrzewać, że Bundy jest odpowiedzialny za makabryczne morderstwa młodych kobiet w Waszyngtonie i Utah, nadal miała trudności z pogodzeniem opisanego przez policję mordercy z mężczyzną, w którym była zakochana.

Nie był osobą agresywną – napisała. Kiedy się kłóciliśmy, zawsze był spokojny i rozsądny; To ja straciłam kontrolę i krzyknęłam. Mogłabym policzyć na palcach jednej ręki, ile razy Ted tracił panowanie nad sobą, odkąd go znałam.

Ale dopiero po ostatecznym aresztowaniu Bundy'ego na Florydzie przyznał, że podczas ich randki próbował zrobić coś znacznie bardziej śmiercionośnego.

Po zadzwonieniu do niej z więzienia Bundy powiedział Kloepferowi, że pewnej chłodnej nocy w Seattle próbował ją zabić, gdy spała na chowanym łóżku przed kominkiem. Kiedy spała, zamknął szyber w kominku, żeby dym nie mógł się wydostać przez komin, po czym włożył ręcznik pod szparę w drzwiach i poszedł do domu.

Dobrze pamiętałem tę noc. „Byłam już całkiem pijana, kiedy weszliśmy do kryjówki przed kominkiem” – napisała. Obudziłem się na chwilę, gdy Ted wychodził, i powiedział mi, że wraca do domu po wentylator, ponieważ kominek był zasłonięty.

Naciągnęła kołdrę na głowę i ponownie zasnęła, zanim zdała sobie sprawę, że nie może oddychać.

pięć watów

Oczy mi leciały i kaszlałem. Wyskoczyłam z łóżka, otworzyłam najbliższe okno i uderzyłam się w głowę – powiedziała. Kiedy już trochę odzyskałem, otworzyłem wszystkie okna i drzwi i stłumiłem ogień najlepiej, jak mogłem.

Bundy nigdy nie wrócił tej nocy.

Podczas rozmowy telefonicznej w więzieniu Kloepfer zapytał Bundy'ego, czy wykorzystywał ją do zetknięcia się z rzeczywistością po popełnieniu morderstwa, kontaktując się z nią.

Tak, to całkiem niezłe przypuszczenie, powiedział jej, zanim opisał siłę, która popchnie go do popełnienia mrocznych czynów.

Powiedział mi, że jest chory i że pochłonęło go coś, czego nie rozumie, i że… że po prostu nie może tego powstrzymać, powiedział Kloepfer w wywiadzie dla śledczych rozegranym w niedawnym serialu Netfliksa serial dokumentalny „Rozmowy z zabójcą: taśmy Teda Bundy’ego” (reż. Joe Berlinger, ten sam reżyser „Niezwykle niegodziwego”).Spędził tyle czasu, próbując prowadzić normalne życie, ale po prostu nie był w stanie tego zrobić. Powiedział, że jest zajęty tą siłą.

Czasami ta siłazwany podmiotem, rzekomo zmusił Bundy'ego do polowań i ataków na młode kobiety w całym kraju, zabijając w latach 70. dziesiątki kobiet w Kalifornii, Oregonie, Waszyngtonie, Idaho, Utah, Kolorado i na Florydzie.

W nocy, gdy próbował odebrać Kloepferowi życie, Bundy powiedział jej, że naprawdę bardzo się starał to kontrolować, trzymał się z daleka od ulic i starał się czuć normalnie, ale siła nagle przejęła kontrolę.

Według niego tak się po prostu złożyło, że spałem z tobą w twoim domu, kiedy poczułem, że to się zbliża.

Jakub ósmy

Pełen zakres zbrodni Bundy’ego może nadal nie być znany, ponieważ płodny seryjny morderca został stracony w 1989 roku.

Książka Kloepfera stała się inspiracją dla fabularyzowanego filmu Berlingera Niezwykle niegodziwy, szokująco zły i podły, w którym występują Zac Efron jako Bundy i Lily Collins jako Kloepfer. W piątek będzie można go oglądać w serwisie Netflix.