Mało znana historia Rozpruwacza z Atlanty

Przerażające dziedzictwo Kuby Rozpruwacza wciąż żyje ponad sto lat po szokujących morderstwach w Londynie – ale w Stanach Zjednoczonych był inny Rozpruwacz, o którym prawie zapomniano.

gdzie jest dzisiaj Paul Curry

Oglądaj The Real Murders of Atlanta na Crimeseries.lat Paw i .

W latach 1911–1915 co najmniej 20 czarnoskórych kobiet zostało brutalnie zamordowanych w Atlancie – akcja rozgrywa się Crimeseries.lat „Prawdziwe morderstwa w Atlancie” emitowany w piątki o 21:00. – w niepokojąco podobny sposób. Według doniesień, ofiarom poderżnięto gardła, a wiele z nich odniosło poważne rany głowy Najpierw wiadomości z Atlanty .

Niesamowite podobieństwa do Kuby Rozpruwacza skłoniły lokalne media do nazwania nieznanego zabójcy Rozpruwaczem z Atlanty.

POWIĄZANE: „Real Murders Of Atlanta” powraca z drugim sezonem

W miarę wzrostu liczby zabójstw doszło do kilku aresztowań, ale nikogo nigdy oficjalnie nie zidentyfikowano jako zabójcy, a sprawy do dziś pozostają nierozwiązane.

Uważa się, że pierwszy seryjny morderca w Atlancie rozpoczął swoje rządy terroru w czasach wysokiego napięcia rasowego w przemysłowym mieście. Zaledwie kilka lat wcześniej, w 1906 r., wybuchły zamieszki na tle rasowym po tym, jak lokalne gazety doniosły o czterech bezpodstawnych napaściach na białe kobiety w mieście – twierdzi. Najpierw wiadomości z Atlanty .

Gdy wieść rozeszła się po mieście, wściekły tłum tysięcy białych mężczyzn zebrał się w centrum miasta i zaczął niszczyć firmy należące do Czarnych, powodując, że setki czarnych mężczyzn, kobiet i dzieci uciekły z miasta w strachu.

„Le Petit Journal of Paris” donosił wówczas, że podczas zamieszek czarnoskórych mężczyzn i kobiety wyrzucano z trolejbusów, atakowano pałkami i obrzucano kamieniami, w wyniku czego zginęło od 25 do 40 czarnych ofiar.

W czasie, gdy ludność Afroamerykanów w Atlancie była już zdenerwowana rosnącym napięciem rasowym, które ogarnęło miasto i doprowadziło do zamieszek w 1906 r., historie o okrucieństwach popełnionych przez niesławnego Kubę Rozpruwacza w Londynie były wciąż świeże w świadomości wszystkich „Uważaj” – napisał Jeffery Wells Rozpruwacz z Atlanty: nierozwiązana sprawa najbardziej haniebnych morderstw w Gate City. Kiedy na przełomie wieków w Atlancie wybuchła fala morderstw, sytuacja była dość wytrącona z równowagi, a nerwowość tę spotęgował fakt, że morderstwa w Atlancie miały więcej niż kilka podobieństw z tymi w Londynie.

W przeciwieństwie do Kuby Rozpruwacza, którego celem były prostytutki w londyńskiej dzielnicy East End, Rozpruwacz z Atlanty skupiał się na ofiarach rasy czarnej lub rasy mieszanej z klasy robotniczej.

Trudno dokładnie określić, kiedy rozpoczęły się pierwsze morderstwa, ale blogerka Loria Johnston, która poskładała sprawę w całość, korzystając ze starych, zarchiwizowanych artykułów prasowych, stwierdziła, że napisał że 3 października 1910 roku odnaleziono ciało 23-letniej Maggie Brook. Młoda kucharka doznała złamania czaszki.

Kilka miesięcy później, 22 stycznia 1911 roku, niedaleko jej domu znaleziono ciało 35-letniej Rosy Trice. Miała zmiażdżoną czaszkę, poderżnięte gardło i dźgnięta nożem w szczękę. Chociaż jej mąż został aresztowany za to przestępstwo, został później zwolniony z powodu braku dowodów, jak podało wówczas „The Atlanta Constitution”.

W następnym miesiącu w lesie przy linii West Point Belt Car Line znaleziono inną niezidentyfikowaną czarną kobietę, szacowaną na około 25 lat, ze zmiażdżoną czaszką.

Wkrótce w maju i czerwcu tego roku doszło do morderstw Mary Belle Walker i Addie Watts. Johnston napisał, że obu kobietom poderżnięto gardła.

Richarda Cunninghama

To śmierć Wattsa zrodziła pomysł, że seryjny morderca, którego celem są młode czarne kobiety, może być na wolności. „Atlanta Journal” porównywał słynnego Kubę Rozpruwacza i kwestionował, czy w południowym mieście szaleje czarny rzeźnik.

Wells powiedział Atlanta News First, że prasa w Atlancie nie poświęcała temu zbyt wiele uwagi na początku morderstw.

Wiele zabójstw miało miejsce na starej, czwartej dzielnicy miasta, gdzie oświetlenie było ograniczone i brakowało tramwajów, co zapewniało zabójcy osłonę ciemności podczas wybierania ofiar.

Wells powiedział, że wielu z nich to służba domowa, która pracowała w domach białych pracodawców w starym czwartym okręgu i na obszarach peryferyjnych. Prawdę mówiąc, jeden z ataków miał miejsce naprawdę niedaleko domu jednego z pracodawców tej młodej damy, a mężczyzna… dla którego pracowała, usłyszał zamieszanie i zamieszanie na ulicy, krzyki, wybiegł na zewnątrz, aby sprawdził i zobaczył, co się dzieje, i udało mu się znaleźć młodą damę, ale nie udało mu się znaleźć mordercy, ale dostrzegł wyjście.

Ciała często znajdowano także w pobliżu torów kolejowych.

Śmierć 40-letniej Leny Sharpe 1 lipca 1911 r. spowodowała, że ​​pojawił się pierwszy naoczny świadek zabójstw – chociaż dokładnie to, co wydarzyło się tego dnia, pozostaje przedmiotem sporu.

Według Johnstona „Atlanta Constitution” donosiła wówczas, że córka Sharpe’a, Emma Lou, zaniepokoiła się, gdy jej matka nie wróciła z targu, zauważając, że ich sąsiadka Addie Watts została zamordowana zaledwie kilka tygodni wcześniej. Emma Lou poszła szukać matki i spotkała wysokiego czarnego mężczyznę, który powiedział jej: „Nie martw się”. Nigdy nie krzywdziłem dziewczyn takich jak ty, zanim dźgnąłem ją w plecy i uciekłem. Później w pobliżu znaleziono ciało jej matki z poderżniętym gardłem.

POWIĄZANE: Podążaj śladami „Kuba Rozpruwacza” w książce Klubu Książki Crimeseries.lat z lutego 2022 r.

Jerrie Lynn Acklin

W innej relacji niż The Atlanta Journal portal doniósł, że Lena i Emma Lou szły razem, kiedy czarnoskóry mężczyzna uderzył Lenę cegłą w głowę, a następnie dźgnął Emmę Lou, która próbowała uciec, ale zemdlała. Zabójca poderżnął Lenie gardło, po czym wrócił do Emmy Lou, która odzyskała przytomność i zobaczyła, jak stoi nad nią z nożem. Uciekł, gdy usłyszał zbliżające się kroki.

Jednak w obu przypadkach Emma Lou opisała zabójcę jako wysokiego, szczupłego czarnego mężczyznę.

W miarę kontynuowania zabójstw pastor Henry Hugh Proctor z Pierwszego Kościoła Kongregacyjnego w Atlancie wezwał czarnoskórych przywódców do połączenia sił w celu znalezienia zabójcy. Namawiali także policję, aby zatrudniła czarnoskórych detektywów do zbadania zbrodni, wierząc, że istnieje większe prawdopodobieństwo, że czarnoskórzy mieszkańcy opowiedzą o tym, co wiedzą, napisał Johnston.

Kiedy 11 lipca 1911 roku pracownicę pralni Sadie Holley znaleziono w ziemi prawie ściętą z dużym złamaniem głowy, był to pierwszy raz, kiedy morderstwa trafiły na pierwszą stronę Konstytucji Atlanty, a wśród społeczności zaczęła narastać histeria.

Policja wkrótce aresztowała Henry’ego Huffa – ostatnią osobę widzianą kłócącą się z Holleyem w taksówce – po tym, jak znalazła krew na jego spodniach i zadrapania na ramieniu. Później został oskarżony przez wielką ławę przysięgłych, ale zabójstwa trwały nadal. Huff został później uznany za niewinnego.

20-letnia Mary Ann Duncan została znaleziona leżąca między torami kolejowymi z poderżniętym gardłem 31 sierpnia 2011 r., a ciała Evy Florence, Minnie Wise i Mary Putnam znaleziono także później tego samego roku.

Kiedy 8 kwietnia 1912 roku znaleziono zwłoki 18-letniej Mary Kates z poderżniętym gardłem i okaleczonym narzędziem chirurgicznym, gazeta „The Leader” z Lexington w stanie Kentucky opisała zabójcę jako posiadającego pewną wiedzę anatomiczną, Johnston raporty.

W miarę upływu miesięcy zabijano coraz więcej młodych czarnych kobiet.

Oliwia nowa

Policja aresztowała mężczyznę nazwiskiem Henry Brown w sierpniu 1912 r. pod zarzutem morderstwa Florence po tym, jak jego żona powiedziała policji, że w kilka sobót, które zbiegły się z zabójstwami, wracał do domu ubrany w zakrwawione ubranie. Później został uniewinniony po tym, jak świadek zeznał, że był bity podczas policyjnego przesłuchania, dopóki nie przyznał się.

Przez ponad dziesięć lat, aż do 1924 r., w mieście odnajdywano ciała zamordowanych Czarnych kobiet, często z ranami głowy lub poderżniętymi gardłami.

W 1917 roku w jej domu znaleziono ciało Laury Blackwell. Została zamordowana siekierą i poderżnięto jej gardło. Jej ubrania uległy zniszczeniu w pożarze – napisał Johnston.

John Brown został aresztowany za to przestępstwo i skazany za jej śmierć. Śledczy uważają, że mógł być odpowiedzialny za śmierć trzech innych czarnoskórych kobiet, które zostały przynajmniej częściowo spalone, ale na tym zabójstwa się nie zakończyły.

Nie jest jasne, ile dokładnie ofiar mógł zabić podejrzany seryjny morderca, ale Wells uważa, że ​​było to co najmniej 20 kobiet.

Obecnie większość uważa, że ​​na przestrzeni lat prawdopodobnie działał więcej niż jeden zabójca, a niektórzy mogli wykorzystać doniesienia medialne na temat Rozpruwacza z Atlanty, aby dokonać własnych aktów przemocy domowej.

Były... pewne wydarzenia, które przypisywano temu, co później stało się Rozpruwaczem z Atlanty, a które ostatecznie nie były dziełem Rozpruwacza z Atlanty, a stały się dziełem niezadowolonych mężów i chłopaków, powiedziała Wells.

Kim dokładnie był Rozpruwacz z Atlanty i ile kobiet zabił, wciąż pozostaje tajemnicą.

Stefania Lazarus

Aby dowiedzieć się więcej na temat współczesnych morderstw dotykających miasto Atlanta, obejrzyj drugi sezon serialu Crimeseries.lat '',' wietrzenie piątki Na 9 wieczorem .