Sonya Ivanoff opuściła dom w nocy 10 sierpnia 2003 roku, aby miło spędzić czas z przyjaciółmi. Ale nigdy nie wróci do swojego domu w Nome na Alasce.
12 sierpnia współlokator Ivanoffa skontaktował się z policją w Nome i zgłosił zaginięcie Ivanoffa. Wyszli z przyjaciółmi, ale około pierwszej w nocy Ivanoff, 19-letnia tubylczyni, powiedziała, że nie czuje się dobrze i zdecydowała się wrócić do domu pieszo. Od tego czasu jej nie widziano.
Charlesa Mansona
Ivanoff, który był jednym z sześciorga dzieci i określany jako „głupi” i „zabawny”, przeprowadził się do Nome zaledwie rok wcześniej. Według rodziny chciała jesienią pojechać do szkoły na Hawaje i oszczędzała pieniądze.
„Sonya była bardzo wpływowa w społeczności. Była bardzo dobrze znana w [okolicy] jako bardzo dobra koszykarka. Była znana i lubiana” – powiedział Eric Burroughs, były policjant stanowy Alaski, w rozmowie z „Fatal Frontier: Evil In Alaska”, emitowanym na antenie niedziele Na 7/6c I 8/7c NA Crimeseries.lat.
To nie było w jej stylu, żeby tak po prostu zniknąć. A kiedy władze przeszukały jej dom, odkryły, że wszystkie jej rzeczy nadal tam są. Zespół poszukiwawczo-ratowniczy działał błyskawicznie.
Sonya Ivonoff. Foto: Crimeseries.lat Ciało Iwanowa znaleziono w żwirowni, nagie, z wyjątkiem jednej skarpetki. Została postrzelona w głowę.
Policja zaczęła przeglądać podejrzanych, skupiając się na chłopcu, z którym czasami spotykał się Ivanoff, i który miał złą reputację. Nie mieli jednak przeciwko niemu twardych dowodów i wkrótce został oczyszczony z zarzutów. Wtedy śledczy otrzymali niepokojącą wskazówkę.
Kobieta przekazała informację, że widziała Iwanowa w noc, gdy zniknęła samotnie na ulicy. Podjechał do niej radiowóz i po krótkiej chwili rozmowy Iwanow wsiadł do samochodu.
Kilka tygodni później, w nocy 24 września, zaginął radiowóz numer 321. Władze rozpoczęły poszukiwania skradzionego pojazdu, powiedział producentom Byron Redburn, emerytowany funkcjonariusz policji w Nome. Następnie z Redburnem skontaktował się policjant Matt Owens, który przebywał w Bessie Pit, kopalni piasku i żwiru.
„Przez radio zadzwonił funkcjonariusz Owens i powiedział, że padły strzały i strzelają do funkcjonariusza Owensa” – wspomina Redburn.
Redburn pobiegł na miejsce zdarzenia i zastał Owensa bez obrażeń. Nie było tam nikogo innego. Ale okna w radiowozie były rozbite, a w środku znajdowała się koperta. W kopercie znajdował się brakujący dowód osobisty Iwanowa oraz list z pogróżkami.
'Wieprzowy. Nienawidzę gliniarzy, nienawidzę każdego z was” – czytamy w liście, zgodnie z „Fatal Frontier: Evil In Alaska”, w którym grożono funkcjonariuszom wycofaniem się ze śledztwa w sprawie Ivanoffa.
Policja stanowa Alaski miała jednak pytania dotyczące incydentu w Bessie Pit. Kiedy próbowali to odtworzyć, okazało się, że w zasadzie niemożliwe było, aby wydarzyło się to, co opisał Owens.
„To, co wydarzyło się w żwirowni w związku z incydentem 321, nie zgadzało się z rzeczywistością. Wierzyliśmy, że incydent został zainscenizowany przez Owensa” – powiedział producentom Burroughs.
Owens był jednym z dwóch funkcjonariuszy na służbie w noc zaginięcia Iwanowa. Drugi funkcjonariusz niezwłocznie stawił się na badanie na wariografie i zdał je pozytywnie. Tymczasem Owens „poniósł sromotną porażkę”.
Kiedy Owens został wezwany na przesłuchanie, zaprzeczył, jakoby miał cokolwiek wspólnego z morderstwem Ivanoffa i upierał się, że nie sfingował incydentu 321.
Byłbyś martwy, stary. Prowadzilibyśmy śledztwo w sprawie morderstwa. Nie ma mowy, żeby ten facet za tobą tęsknił, słyszy się, jak śledczy mówi Owensowi podczas taśmy z wywiadem, uzyskanej przez „Fatal Frontier: Evil In Alaska”.
Julia Jacobson
Mimo to Owens utrzymywał, że jest niewinny. Władze miały jednak mnóstwo dowodów przeciwko niemu i Owens został aresztowany 25 października 2003 roku.
Gdy rozeszła się wieść o jego aresztowaniu, wiele kobiet zgłosiło się, aby powiedzieć, że Owens molestował je seksualnie, gdy był na służbie, i groził, że je zabije, jeśli kiedykolwiek o tym powie.
„Poinformowano nas, że powiedział im, że nikt nie uwierzy aktywnej pijanej kobiecie, a nie policjantowi” – powiedział producentom Burroughs.
Nie było dowodów na to, że Ivanoff doznał przemocy na tle seksualnym. Śledczy powiedzieli „Fatal Frontier”, że podejrzewają, że Owens podczas patrolu zauważył Ivanoffa i zaproponował jej seks. Kiedy odmówiła, zdał sobie sprawę, że nie była pijana i zyskałby większą wiarygodność, gdyby go zgłosiła. Następnie doszło do konfrontacji, w wyniku której zabił 19-latka.
„Nigdy nie myślałam, że stracę córkę przez policjanta. Mają chronić. To trochę zrujnowało moje zaufanie policjantów” – powiedziała producentom matka Ivanoffa.
Kelly Ryan
Widziano także Owensa palącego rzeczy mniej więcej w czasie, gdy Ivanoff został zabity. Kiedy śledczy zbadali palenisko, znaleźli guziki odpowiadające marce dżinsów, w których ostatnio widziano Iwanowa, a także inne pozostałości spalonego ubrania.
4 listopada 2003 roku Owens został oskarżony o morderstwo pierwszego stopnia. Jednak pierwszy proces w 2005 roku zakończył się zawieszoną ławą przysięgłych i ogłoszono unieważnienie procesu.
„Od początku wiedziałem, że Nome nie jest miejscem na proces. Przysięgli uczęszczali do tego samego kościoła co Matt Owens. Wiedziałem, że może tam działać jakiś system kumpli” – powiedział producentom brat Sonyi, Jacob Ivanoff.
Miejsce procesu zostało przeniesione, a jeszcze tego samego roku Matthew Owens został ostatecznie uznany za winnego morderstwa Sonyi Ivanoff. Został skazany na 101 lat więzienia.
W 2007 r. podpisano ustawę Sonya Ivanoff Bill. Prawo przewiduje maksymalny wymiar kary za morderstwo pierwszego stopnia każdemu funkcjonariuszowi, który zamorduje kogoś na służbie.
„Matt Owens był drapieżnikiem. Wierzę, że znowu zabije. Prawdopodobnie mamy seryjnego mordercę w pierwszym przypadku” – powiedział Burroughs.
Więcej informacji na temat tej i podobnych spraw można znaleźć w emisji programu „Fatal Frontier: Evil In Alaska”. niedziele Na 7/6c I 8/7c NA Crimeseries.lat.