Jak wstrząsająca podróż autostopem pewnego turysty doprowadziła do powstania najsłynniejszego seryjnego mordercy w Australii

„Pomyślałem, że Australia wydawała się ostatnim miejscem na Ziemi, gdzie pozostało mnóstwo przygód” – powiedział australijskiemu programowi informacyjnemu weteran brytyjskiej marynarki wojennej Paul Onions. 60 minut „Daj mi szansę odpocząć po służbie w marynarce wojennej, znaleźć pracę, zobaczyć dużo słońca, dobrze się rozejrzeć”.

Tak więc 24-letni mechanik klimatyzacji z robotniczego Birmingham rzucił pracę, napełnił plecak i poleciał do Sydney. Przebywał przez jakiś czas w hostelu, a następnie 25 stycznia wsiadł do pociągu na obrzeża miasta, zamierzając pojechać autostopem autostradą Hume do Mildury — prawie 1000 km na zachód — w poszukiwaniu pracy przy zbiorze owoców. Opiekun zgłoszone.

Onions właśnie skończył kupować drinka w sklepie na trasie, kiedy przechodzień (który według niego wyglądał jak słynny australijski gracz krykieta Dennis Lillee) najwyraźniej zauważył jego plecak i zaproponował mu podwiezienie. Przyjął podwózkę od mężczyzny, który przedstawił się jako Bill, ale tak naprawdę nazywał się Ivan Milat.

Angela Bros

Jazda dość szybko stała się niezręczna.

„Stał się nieco antyrasistowski w stosunku do imigrantów mieszkających w Australii” – powiedział Onions programowi informacyjnemu. „Byłem bardzo szczęśliwy, że mogłem się podwieźć, ale nagle pomyślałem: «O nie, pierwszy raz, mam wariata».

Wkrótce „Bill” zaczął zadawać pytania na temat Cebuli, jak donosi Guardian: „Czy ktoś wiedział, dokąd zmierza? Czy ktoś czekał na niego w Canberze? Czy przeszedł jakieś szkolenie w zakresie sił specjalnych w marynarce wojennej?

Następnie, około 60 mil od miejsca odebrania Cebuli, w pobliżu Lasu Państwowego Belanglo, zauważył, że „Bill” zwalniał i sprawdzał lusterko wsteczne. Kiedy zapytał, w czym tkwi problem, kierowca odpowiedział, że traci sygnał radiowy, i zamierzał się zatrzymać, żeby wyciągnąć spod siedzenia kilka kaset.

„To wydawało się dziwne, bo między nami były kasety” – Onions powiedział „60 Minutes”.

POWIĄZANE: Prokuratorzy twierdzą, że brytyjska pielęgniarka dwukrotnie próbowała zabić to samo wcześniak podczas trwającego procesu

Zdenerwowany Cebula wysiadła wraz z „Billem”, a kierowca zapytał, co robi. Wskoczył więc z powrotem i zapiął pas bezpieczeństwa, czując chwilową ulgę, gdy „Bill” zrobił to samo.

Ulga zniknęła, gdy „Bill” wyskoczył z powrotem, wyciągnął pistolet spod siedzenia i wycelował w niego.

„Oczywiście odpowiedzi na wszystkie pytania uzyskano w jednym momencie” – powiedział Onions w wywiadzie. „W następnej minucie po prostu wyciągnął tę linę spod siedzenia. A kiedy zobaczyłem linę, to przeraziło mnie bardziej niż pistolet. Gdy tylko zobaczyłem linę, pomyślałem: „Och, to będzie to”. Zajmie mu to trochę czasu i zrobi, co będzie chciał.

dzisiaj różany króliczek

Cebula odpięła pas bezpieczeństwa i wbiegła na ruchliwą Hume Highway, próbując zatrzymać samochód. Ale nawet gdy gonił go uzbrojony mężczyzna krzyczący: „Stój, bo inaczej strzelę”, nikt nie zatrzymał się, by pomóc. Kierowca nawet strzelił raz, ale nie trafił w Cebulę, a mimo to nikt się nie zatrzymał. Kierowca dogonił go i obaj zaczęli się mocować na środku autostrady, gdy samochody omijały ich.

Cztery osoby aresztowane po tym, jak student LSU został śmiertelnie potrącony przez samochódRzepak

„Już miałem się poddać i powiedzieć: «Och, wygrał, wygrał, lepiej się poddam i wrócę», i pomyślałem: «Jeśli tam wrócę...», wydawało się, że tak właśnie było. koniec, jeśli tam wrócę, i po prostu podjąłem decyzję, co zamierzam zrobić” – powiedział Onions. „Pomyślałem: «Następny pojazd, który przejedzie przez wzgórze, zatrzymam go bez względu na wszystko».

Bez względu na wszystko, dla Onionsa w tamtym momencie oznaczało to, że pozwolił, aby następny samochód go potrącił.

„Pomyślałem, że wolę zatrzymać samochód i dać się zabić, a potem wrócić do tego pojazdu i w ten sposób stawić czoła końcowi” – ​​dodał.

Na szczęście Joanne Berry, która wyjechała z pobliskiego Mittagong niecałe pół godziny wcześniej i jechała furgonetką w kierunku Lasu Państwowego Belanglo z siostrą i pięciorgiem dzieci, zatrzymała się, widząc, jak Onions ucieka przed mężczyzną, który próbował go siłować się z grunt.

„Pomóż mi, on ma broń!” – Berry przypomniała sobie, jak mówił jej Cebula w wywiadzie dla 7NEWS Australia w 2019 r. „Panika, totalna panika. Trząsł się, całkowicie sparaliżowany” – powiedziała „60 Minutes”.

POWIĄZANE: „On naprawdę jest bohaterem”: szeryf twierdzi, że 14-letni chłopiec uratował życie młodej siostrze, gdy rzekomo została dźgnięta nożem przez „kochanka” ojca

Otworzył przesuwane drzwi i zanurkował. Berry, widząc broń drugiego mężczyzny, szybko wrzuciła bieg wsteczny, cofnęła, zawróciła i ruszyła z powrotem w kierunku, z którego wyruszyła z rodziną.

„Kiedy się odsunęła, po prostu obejrzałem się i rzuciłem ostatnie szybkie spojrzenie” – powiedział Onions. Myślał, że „Bill” się uśmiecha.

Zabrała Onionsa – który najwyraźniej zostawił swój plecak zawierający paszport i inne rzeczy osobiste w samochodzie „Billa” – na najbliższy komisariat policji, oddalony o 21 km, w Bowral. Obaj złożyli raport na policji, która stwierdziła, że ​​bez tablicy rejestracyjnej i nazwiska mężczyzny raczej nie złapią mężczyzny, którego uważali za rabusia. Cebule powiedziały, że dały mu równowartość 7 dolarów na powrót do ambasady brytyjskiej w Sydney i pomoc w uzyskaniu nowego paszportu – podaje CNN. BBC .

Raporty Cebuli i Berry'ego pozostawały nietknięte w aktach stacji przez prawie cztery lata, kiedy to w Siłach Stanowych Belanglo odnaleziono ciała wielu turystów z plecakami.

Sonya Ivanoff

Pierwsze ciało w lesie było odkryte przez biegaczy 19 września 1992 r., ponad dwa i pół roku po złożeniu raportu przez Cebulę. Policja badająca pierwsze ciało znalazła kolejne około 30 metrów dalej. Zidentyfikowano ich jako brytyjskie turystki Caroline Clarke (21 l.) i Joanne Walters (22 l.), które zaginęły podczas autostopu z Sydney do zachodniej Australii 19 kwietnia 1992 r.

Policja ustaliła, że ​​Walters został zakneblowany, wykorzystany na tle seksualnym i 14 razy dźgnięty nożem w plecy i klatkę piersiową. Według doniesień, jedna z dziewięciu ran kłutych w plecy przecięła jej rdzeń kręgowy, powodując paraliż przed śmiertelnymi ranami kłutymi w klatkę piersiową. NewsCorp Australia . Policja uważa, że ​​Clark została odprowadzona od ciała swojej przyjaciółki i zabita 10 strzałami w tył głowy, jakby była wykorzystywana do ćwiczeń strzeleckich.

Odkrycie ciał sprawiło, że gazeta wróciła do Birmingham w Anglii, do którego Onions wrócił po swojej australijskiej przygodzie. Mapa dołączona do artykułu, który przeczytał Cebula, wskazywała, że ​​miasto położone najbliżej ciał to Bowral, gdzie zgłosił próbę morderstwa.

Nikt się z nim nie skontaktował.

W październiku 1993 r. mężczyzna poszukujący w lesie drewna na opał natknął się na kolejne szczątki ludzkie, które ostatecznie zidentyfikowano jako australijskich autostopowiczów Deborah Everist (19 l.) i Jamesa Gibsona (19 l.), którzy zaginęli z Sydney 29 grudnia 1989 r. podczas autostopu do ConFest — festiwalu w stylu Burning Man — w Albury, który znajduje się wzdłuż autostrady Hume. W ciągu następnych tygodni oddzielni przechodnie znaleźli aparat Gibsona i jego plecak przy drodze na północ od Sydney, ale przez prawie cztery lata nic więcej.

ofiary Christophera Duntscha

Ciało Gibsona znaleziono w pozycji embrionalnej i on również został wielokrotnie dźgnięty nożem w plecy – w tym raną kłutą w kark, która przecięła rdzeń kręgowy – zanim spotkał go koniec w postaci ran kłutych serca. płuca i wątroba. Everist został pobity na śmierć i stwierdzono, że ma dwa poważne złamania czaszki i złamaną szczękę.

Władze australijskie powołały grupę zadaniową 13 października 1993 r., obawiając się, że mają w rękach seryjnego mordercę.

POWIĄZANE: Pamięć o ofiarach strzelaniny w kalifornijskim klubie tańca towarzyskiego

1 listopada 1993 r. policja przeszukująca las znalazła ciało 21-letniej Simone Schmidl, niemieckiej turystki, która zaginęła podczas autostopu z Sydney do Melbourne wzdłuż Hume Highway 20 stycznia 1991 r. — prawie rok po zgłoszeniu Onions jego próbę morderstwa. Została również dźgnięta nożem w kręgosłup, powodując paraliż, zanim zabiło ją wiele innych ran kłutych narządów. Policja znalazła na miejscu ubranie, które nie należało do niej.

4 listopada policja znalazła w pobliżu dwa kolejne ciała i zidentyfikowała je jako zaginionych niemieckich turystów z plecakiem Gabora Neugebauera (21 l.) i Anję Habschied (20 l.). Zniknęły po opuszczeniu Sydney 26 grudnia 1991 r., aby autostopem wzdłuż Hume Highway do zachodniej Australii . Odzież znaleziona przy zwłokach Schmidla należała do Habschieda; została ścięta, ale władze nigdy nie znalazły jej czaszki. Neugebauer został postrzelony sześć razy w tył głowy i prawdopodobnie uduszony.

5 listopada władze australijskie nabrały międzynarodowego rozgłosu, oferując 500 000 dolarów australijskich za informacje prowadzące do seryjnego mordercy, którego celem są autostopowicze opuszczający Sydney i porzucający ich ciała poza Bowral.

Cztery dni później Joanne Berry, która uratowała Paula Onionsa, zadzwoniła na policję, aby powiedzieć, że w styczniu 1990 r. uratowała autostopowicza z ręki mężczyzny z bronią w pobliżu lasu, i zgłosiła to policji w Bowral, Herold poranka w Sydney zgłoszone. Cebula zadzwoniła na infolinię 13 listopada i bezpośrednio opowiedziała swoją historię.

Jak podaje gazeta, policja nigdy nie znalazła żadnego protokołu dochodzeniowego dotyczącego tego zdarzenia, z wyjątkiem jednego wpisu w notatniku funkcjonariusza, który sporządził raport.

gary schara

Ale Ivan Milat był już na ich radarze, ponieważ miał przeszłość kryminalną i pracował przy budowie i naprawie dróg w obszarach, w których zniknęli różni autostopowicze. Inna turystka – Australijka o imieniu Mary – zadzwoniła na policyjną infolinię i zgłosiła, że ​​w 1977 r. mężczyzna odpowiadający rysopisowi Ivana Milata próbował porwać ją wraz z przyjacielem w Bowral. Dalsze dochodzenie wykazało, że Milatowi postawiono zarzuty, ale nie skazany za uprowadzenie i gwałt na dwóch innych turystkach w 1971 r.

Cebulę przewieziono samolotem do Australii 2 maja 1994 r. i na podstawie zdjęć zidentyfikował Milata jako mężczyznę, który w 1990 r. próbował go zabić. Był to wówczas najmocniejszy dowód łączący Milata z zbrodniami.

Milat został aresztowany 22 maja 1994 r. Podczas przeszukania jego domu znaleziono różnorodne przedmioty należące do siedmiu znanych ofiar.

Został skazany za siedem morderstw i usiłowanie uprowadzenia Cebuli w lipcu 1996 r., po 18-tygodniowym procesie, w którym Milat, który zeznawał we własnej obronie, próbował zrzucić morderstwa na jednego ze swoich braci. Został skazany na siedem kolejnych wyroków dożywocia bez możliwości zwolnienia warunkowego oraz sześć lat za usiłowanie uprowadzenia i rabunku Onions.

Potym jak on próbował uciec w pierwszym roku spędzonym za kratkami Milat został przeniesiony do więzienia o zaostrzonym rygorze, gdzie bezskutecznie starał się o wielokrotne odwołania i dopuścił się powtarzających się aktów samookaleczenia — w tym połykania żyletek i odciął sobie jeden z palców — aby albo przyspieszyć jego apelacje, albo skłonić więzienie do uwzględnienia różnych żądań. Podczas jednego z incydentów z 2001 roku Milat rozpoczął dziewięciodniowy strajk głodowy, próbując nakłonić władze więzienne do przyznania mu PlayStation .

Nigdy nie przyznał się do winy w siedmiu morderstwach, za które został skazany trzy inne morderstwa w którym był mocno podejrzany. Zmarł w więzieniu na raka przełyku w 2019 roku w wieku 74 lat.