Morderstwa

Nowe, przerażające szczegóły ujawnione w sprawie morderstwa na Uniwersytecie Idaho po skazaniu Bryana Kohbergera

The Departament Policji w Moskwie odpieczętował nowe dokumenty związane z Morderstwa na Uniwersytecie Idaho następny Wyrok Bryana Kohbergera z 23 lipca .

Dokumenty ujawniają wiele niepokojących szczegółów na temat ostatnich chwil Madison Mogen Kaylee Goncalves Xany Kernodle i Ethana Chapina, których zakrwawione szczątki znaleziono w ich mieszkaniu poza kampusem 13 listopada 2022 r. Dokumenty dodatkowo przedstawiają podejrzenia Mogen, że była obserwowana na miesiąc przed morderstwami, co szczegółowo opisano w przesłuchaniach policji przeprowadzonych z jej przyjaciółmi i pozostałymi przy życiu współlokatorami, Dylanem Mortensenem i Bethany Funke.



Mortensena i Funke’a przeżył wstrząsające ataki zamykając się w pokojach i często są cytowani w raportach. Powiedzieli funkcjonariuszom, że około godziny 4:00 usłyszeli zamieszanie, a Mortensen napotkał zamaskowaną postać. niepewny, co się stało do następnego ranka. 



Oczekuje się, że w nadchodzących tygodniach inne agencje śledcze ujawnią dalsze dokumenty dotyczące śledztwa, które zostały wcześniej utajnione z powodu nakazu milczenia. 

Więcej prawdziwych wiadomości kryminalnych:

Rodzice ofiary morderstwa w Idaho, Ethana Chapina, reagują na przyznanie się Bryana Kohbergera do winy
Zabójca z Uniwersytetu Idaho rzekomo napisał, że „nie ma emocji” i może zrobić „cokolwiek zechcę, bez wyrzutów sumienia”
Doktor Katherine Ramsland przerywa milczenie w sprawie przyznania się Bryana Kohbergera do winy: „Nie zaskoczyło mnie to”



23 lipca Kohberger został skazany na dożywocie bez możliwości zwolnienia warunkowego po tym, jak przyznał się wcześniej do czterech zarzutów morderstwa i jednego włamania. Jeszcze tego nie zrobił wyjaśnić jego motyw i powiedział sędziemu Sądu Okręgowego Stevenowi Hipplerowi podczas rozprawy o wydanie wyroku, że „z szacunkiem” odmówił możliwości wystąpienia przed sądem.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o najnowszych szczegółach dotyczących tych przerażających zbrodni.

Zdjęcie Kaylee Goncalves z mediów społecznościowych' typeof='foaf:Image' title=Zdjęcie: Instagram

Twarz Kaylee Goncalves była „nie do poznania”

Na trzecim piętrze domu King Road w Moskwie Idaho, który ma odkąd został rozebrany Znaleziono Goncalvesa i Mogena leżących razem w łóżku przykrytym przesiąkniętym krwią różowym kocem. Mogen miała „rozcięcie” rozciągające się od oka do nosa, podczas gdy „Kaylee była nie do poznania, ponieważ jej twarz została całkowicie uszkodzona” – napisał sierż. moskiewskiej policji. Shaine’a Gundersona.



Funkcjonariusz moskiewskiego wydziału policji Corbin Smith napisał, że twarz Goncalvesa była tak „zniekształcona”, że „nie był w stanie dokładnie zrozumieć, na co patrzę, próbując rozpoznać charakter obrażeń”.  

Z raportu lekarza sądowego wynika, że ​​Mogen Chapin i Kernodle odnieśli jedynie ostre obrażenia Goncalves miał oznaki „urazów ostrych, uduszenia i urazów tępym narzędziem”. 

POWIĄZANE: Dlaczego Bryan Kohberger zabił czterech studentów z Idaho? Nowy film dokumentalny o Pawie przedstawia teorie

Zdjęcie Xany Kernodle z mediów społecznościowych' typeof='foaf:Image' title=Zdjęcie: Instagram

Xana Kernodle i Madison Mogen walczyły z napastnikiem 

sierż. Gunderson opisał brutalność ataków we wczesnym raporcie, w którym napisał, że ściany i pościel w pokoju na drugim piętrze, gdzie znaleziono Kernodle i jej chłopaka Chapina, były zakrwawione. „Było oczywiste, że doszło do zaciętej walki” – napisał. 

Z raportu lekarza sądowego wynika, że ​​Kernodle został pchnięty nożem ponad 50 razy, z czego większość to rany obronne. Podobnie Mogen miała rany obronne na przedramionach i dłoniach.

W raporcie funkcjonariusza Smitha odnotowano, że Chapin leżący na łóżku miał „ranę szarpaną” na szyi, w przeciwieństwie do innych ofiar. Sugeruje się, że Chapin został zabity podczas snu, a Kernodle prawdopodobnie stanął twarzą w twarz z zabójcą po otrzymaniu rozkazu DoorDash, po czym wywiązała się walka. 

POWIĄZANE: „Zjednoczeni w naszym obrzydzeniu”: Bryan Kohberger skazany na dożywocie po tym, jak rodziny ofiar wydały mocne oświadczenia

Kadisonle' typeof='foaf:Image' title=Zdjęcie: Instagram

Kaylee Goncalves zobaczyła podążający za nią „cień”.

Choć współlokatorzy, którzy przeżyli, początkowo twierdzili, że w dniach poprzedzających ataki z 13 listopada wszystko wydawało się „normalne”, zauważyli, że miesiąc wcześniej miał miejsce jeden dziwny incydent. Powiedzieli, że Goncalves podobno powiedziała innym współlokatorom, że myślała, że ​​„ktoś ją śledzi”, po tym jak zobaczyła „cień” podczas spaceru z psem Det. – napisał Lawrence Mowery. 

Kaylee widziała ciemna postać patrzy Z raportu wynika, że ​​zaatakował ją zza drzewa, kiedy wyprowadzała swojego psa Murphy'ego na siusiu. „W przeszłości zdarzały się beztroskie rozmowy i żarty na temat prześladowcy”.

Współlokatorzy powiedzieli także Det. Mowery, że drzwi do domu przy King Road były regularnie zamykane, ale „występowały problemy z zamykaniem i czasami można było je otworzyć bez kodu”. 

Kohbergera, który był powiązany z miejscem zbrodni DNA znalezione na pochwie noża Ka-Bar pozostawiony prawdopodobnie dostał się do domu przez przesuwane tylne drzwi, które pozostały uchylone. Funkcjonariusze zaobserwowali duże ślady na śniegu prowadzące od rezydencji.

POWIĄZANE: Brat ofiary morderstwa w Idaho wypowiada się na temat zabójstwa: „Bez zamknięcia”

Podczas rozprawy skazującej Kohbergera Mortensen i Funke opisali wpływ, jaki zabójstwa wywarły na ich życie. Mortensen stwierdziła, że ​​cierpi na wyniszczający lęk i ma trudności z przebywaniem w miejscach publicznych. „Czasami upadam na podłogę z bijącym sercem” – powiedziała.

Funke, której przyjaciółka przeczytała w jej imieniu jej oświadczenie o wpływie, stwierdziła, że ​​w dalszym ciągu odczuwa poczucie winy osoby, która przeżyła.

„Nienawidziłem i nadal nienawidzę tego, że ich już nie ma, ale z jakiegoś powodu wciąż tu jestem i muszę żyć” – czytamy w pisemnym oświadczeniu Funke. „Nadal codziennie o tym myślę. Dlaczego ja? Dlaczego to ja miałem żyć, a nie oni? Przez długi czas nie mogłem nawet patrzeć na ich rodziny bez poczucia winy.