Rodzina i przyjaciele Gary’ego Colemana opowiadają o jego tragicznym życiu

Krewni, przyjaciele, współpracownicy biznesowi i nie tylko, po raz pierwszy szczerze mówią o aktorze Garym Colemanie w nadchodzącym filmie Paw dokumentalny GARY .

The otwierający oczy wyjątkowy opowiada o burzliwym życiu i podejrzanej śmierci Colemana, który dzięki roli Arnolda Jacksona w filmie stał się dziecięcą gwiazdą Różne uderzenia „, który był emitowany przez osiem sezonów od 1978 do 1986. Coleman – którego zahamowanie wzrostu przysłoniło go do najwcześniejszych ról dziecięcego aktora – w dorosłym życiu musiał stawić czoła wielu wyzwaniom, w tym bitwom na sali sądowej i aresztowaniom, z których większość stała się pożywką tabloidów dla mas.

GARY zawiera ekskluzywne wywiady z osobami, które najlepiej znały Colemana, i opowiadają o tym, jak sława pomogła negatywnie ukształtować życie aktora.

Przemysł rozrywkowy nie został zaprojektowany, aby chronić niczyje życie, powiedziała wieloletnia przyjaciółka Colemana, Dion Mial. Przeżuje cię i wypluje.

Dowiedz się, co mieli do powiedzenia ludzie Colemana, z 90-minutowego filmu dokumentalnego, który Peacock nazywa przestrogą i bada okoliczności przedwczesnej śmierci aktora w 2010 roku.

Więcej informacji na temat prawdziwej zbrodni:

kostium Seleny

Wczesna kariera i problemy zdrowotne Gary’ego Colemana

Urodzona w Zion Illinois – około 60 mil na północ od Chicago i tuż na południe od granicy Wisconsin – dziecięca gwiazda z naturalnym talentem aktorskim żyła z wrodzoną wadą nerek, która miała wpływ na jego zdrowie przez resztę życia. W 1970 roku, w wieku dwojga rodziców, Willie i Sue Coleman zgłosili się do lekarza, gdy maluch dostał gorączki.

Jedna nerka uległa znacznemu zanikowi, druga nerka funkcjonowała, ale nie do końca prawidłowo – stwierdziła matka GARY .

W wieku 5 lat Coleman przeszedł niezbędny przeszczep nerki, a później przez resztę życia był zależny od rutynowych dializ. Jednak bystre i energiczne dziecko, które podobno wróciło do stania na rękach zaledwie kilka tygodni po operacji, przykuło uwagę lokalnych harcerzy. Po występie w reklamie banku jego rodzina wyruszyła w stronę świateł Hollywood, gdzie wkrótce przeżył swój wielki przełom Różne uderzenia .

Niedługo potem Coleman zdał sobie sprawę, że według Miala nie przekroczy 4 stóp i 8 cali wzrostu ze względu na leki immunosupresyjne, które musiał brać po przeszczepie nerki. Wzrost Colemana utrudniał jego postaci rozwój wraz z kostiumami, takimi jak Todd Bridges i nieżyjący już Dana Plato. Według osób znajdujących się wówczas na planie, z którymi później przeprowadzono wywiad w filmie dokumentalnym, w połączeniu z presją w pracy wywieraną przez wymagającego Williego Colemana, najwyraźniej przyczyniło się to do tego, że aktor jako nastolatek popadł w głęboką depresję.

Gdy Różne uderzenia został odwołany w 1986 r. Gary miał 18 lat i był wyczerpany; był wyczerpany, powiedział Mial. Tak naprawdę przyrzekł sobie, że nigdy więcej nie będzie pracował w branży rozrywkowej i nikt by się na to nie zgodził.

Colemana lrówne spory o finanse i separację od rodziców

Po podróży na Hawaje w 1987 roku Mial i Coleman zaczęli wątpić, czy jego rodzice i menadżerka biznesowa Anita DeThomas prawdopodobnie wyłudzili pieniądze należne aktorowi z tak zwanych zarobków z zablokowanego konta zarezerwowanego dla Colemana po ukończeniu przez niego 18 lat. 

W końcu doszło do tego, że Gary zakończył swoje relacje biznesowe z całym zespołem opiekunów, a Mial powiedział producentom o swoich rodzicach.

Jednak inni – w tym były agent teatralny Colemana, Victor Perillo – byli przeciwni decyzji Colemana o zerwaniu więzi. Sue Coleman uważała, że ​​jej syn był pod takim wpływem.

Jeśli zobaczę nadchodzącego demona, będę go obserwował tak blisko, jak to możliwe, a kiedy nadarzy się okazja, zgaszę światła tego demona, powiedział Willie Coleman. I powiedziałem to Dionowi [Mialowi]. Powiedziałem: „Jeśli kiedykolwiek dowiem się, że próbowałeś zrobić cokolwiek z Garym lub Garym, będzie to ostatni oddech, jaki weźmiesz na tej ziemi”.

W 1988 roku Coleman zatrudnił prawników, aby zbadali jego finanse. Później złożył pozew w grudniu 1989 r., co doprowadziło do przedłużającej się i głośnej sprawy, zwłaszcza po tym, jak Willie i Sue Coleman złożyli wniosek o kuratelę nad aktorem. Strategia ta zawiodła i w lutym 1993 roku sędzia ostatecznie orzekł, że oskarżony przeglądał więcej niż tylko „tekst”