Minęło ćwierć wieku, zanim bezwzględny zabójca pozostał za kratkami, a wszystko to dzięki prostej wymianie spojrzeń.
Jak oglądać
Oglądać Pochowany na podwórku w serialu kryminalnym.
W 1979 roku Joseph Foy mieszkał na przedmieściach Detroit w Ferndale w stanie Michigan, kiedy szczekanie psa zmusiło go do wstania z kanapy i wyjrzenia przez okno. Opisał do Nieznani seryjni mordercy Ameryki wychodząc na alejkę, zobaczył mężczyznę wykonującego tnący ruch w trakcie fizycznej walki z kobietą, która upadła na ziemię.
Foy powiedział, że on i czarnoskóry mężczyzna o mniejszej budowie, uzbrojony w nóż, spojrzeli w oczy, pozostawiając nieświadomego świadka z trwałym wrażeniem.
Oczy, które widziałem tamtej nocy, były po prostu zimne, powiedział Foy. Byli bez życia. Byli czystym złem.
Foy nie od razu zdał sobie sprawę, że właśnie był świadkiem morderstwa niezamężnej 36-letniej Helen Dutcher z rąk prawdopodobnie jednego z najbardziej płodnych seryjnych morderców w Ameryce.
Więcej prawdziwych wiadomości kryminalnych:
Bracia Menendez skazani na 50 lat i dożywocie z warunkowym zwolnieniem: 35 lat wystarczy
Skradziony zegarek i szokujące SMS-y doprowadziły do aresztowania pary z New Jersey za morderstwo: „Żadnych wyrzutów sumienia”
Kim Kardashian zeznaje w procesie o napad w Paryżu: Absolutnie myślałam, że umrę
Koedukacyjne morderstwa w Michigan
Według reporterki śledczej Glenny Whitley ze względu na całkowity brak dowodów sprawa Dutchera nie przyniosła żadnych znaczących wskazówek. Jednak cztery miesiące później policja w Ann Arbor – około 70 km na zachód od Ferndale – została wezwana w związku z morderstwem 17-letniej Shirley Small. Small wracał sam do domu na krótko przed świtem, kiedy nieznany napastnik zadał mu wiele ran nożem, w tym śmiertelną ranę kłutą w serce.
Minęły kolejne trzy miesiące, kiedy studentka Uniwersytetu Wschodniego Michigan, Glenda Richmond, zginęła w podobny sposób, gdy wczesnym rankiem dotarła do swojego domu. W przypadku Richmond została dźgnięta około 20 razy w pierś narzędziem przypominającym śrubokręt.
Studentka Uniwersytetu Michigan, Rebecca Greer-Huff 30, została dźgnięta 54 razy w klatkę piersiową w tych samych okolicznościach. Podobnie jak inne ofiary z okolic Ann Arbor, znajdowała się zaledwie kilka stóp od drzwi wejściowych.
Wszystkie były samotnymi kobietami, które budziły się samotnie. Nie podjęto żadnych prób ukrycia ciała ani żadnych prawdziwych dowodów na miejscu zdarzenia, powiedział emerytowany kapitan Paul Bunten z Departamentu Policji Ann Arbor (A.A.P.D.). To dość dziwne.
Ofiary nie zostały okradzione ani napastowane na tle seksualnym, co utrudnia ustalenie motywu. Mimo to dla detektywów stało się zupełnie jasne, że mają seryjnego mordercę na rękach, a ponieważ wiele ataków miało miejsce w niedzielne poranki, szybko zyskał przydomek Sunday Morning Slasher.
Emerytowana zastępczyni prokuratora generalnego Donna Pendergrast, która studiowała na Uniwersytecie Michigan, określiła ten rok jako przerażający. Kampusy uniwersyteckie w okolicach Michigan były w stanie najwyższej gotowości.
Detektywi znajdują podejrzanego
Śledczy tacy jak Bunten skontaktowali się z innymi agencjami lokalnymi i stanowymi, aby dowiedzieć się, czy porównywalne ataki miały miejsce gdzie indziej. Bunten wkrótce dowiedział się o innym zabójstwie związanym z Kalamazoo, które pasowało do sposobu działania nieznanego zabójcy. Wiele lat wcześniej ktoś zamordował studentkę Uniwersytetu Western Michigan w jej drzwiach, pozostawiając dokładny wzór rany za pomocą narzędzia przypominającego śrubokręt.
Emerytowany A.A.P.D. Sierżant Don Terry był jednym z przedstawicieli władz przydzielonych do niedzielnych porannych agitacji na terenie kampusu, kiedy 15 listopada 1980 roku zauważył czarnego mężczyznę w brązowym Pontiacu Grand Prix, prześladującego studentkę wracającą do domu.
Tablica rejestracyjna prowadziła do Carla Corala Eugene’a Wattsa, który według doniesień był na radarze policji odpowiedzialnym za atak w okolicy Kalamazoo. Zabrano go na przesłuchanie, ale śledczy nie mieli nic, co pozwalałoby na zatrzymanie go w areszcie.
Coral Watts była zrelaksowana, bardzo uprzejma, ale miała bardzo puste oczy, jak powiedział Bunten Nieznani seryjni mordercy Ameryki . Patrzenie na niego było niemal przerażające.
Zdjęcie: Serial kryminalnyKim był Carl Coral Watts?
Watts urodził się w Teksasie w 1953 roku i jako dziecko przeniósł się z rodziną do okolic Detroit. Według wszelkich relacji miał wokół siebie stabilne środowisko. Jednak po ciężkim zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych w wieku 8 lub 9 lat krewni zgłosili nagłą zmianę osobowości według dyplomowanego psychologa sądowego, doktora Harleya Stocka.
Zaczął mówić o kobietach, złych duchach i złych oczach, powiedział dr Stock.
Pierwsze znane ataki Wattsa na kobiety rozpoczęły się, gdy był nastolatkiem, a w wieku 20 lat spędził rok za kratkami za napaść na parę kobiet.
Przenieśmy się wiele lat później, kiedy policja prowadząca dochodzenie w sprawie morderstw na kampusie uniwersyteckim na krótko zatrzymała Wattsa w areszcie. Chociaż nie było wystarczających dowodów, aby go zatrzymać, mieli nadzieję, że umieszczenie urządzenia naprowadzającego pod jego Grand Prix pomoże w śledzeniu jego ruchów.
Ustalili, że Watts całymi dniami pracował w lokalnej firmie transportowej. Jednak o zmroku jechał, jechał i jechał, czasami dodając do swojego licznika 300 mil w ciągu jednego wieczoru.
Watts polował, powiedziała Glenna Whitley. Jednak po dokładnym zbadaniu wydawało się, że zrobił sobie przerwę od tego okropnego hobby, jakim było zabijanie kobiet.
Bunten udał się do rezydencji Wattsa, gdy rozładowała się bateria w trackerze, ale okazało się, że podejrzanego tam nie było. Bunten z kolei skontaktował się z pracodawcą Wattsa i odkrył, że podejrzany rzucił pracę, prosząc o przesłanie ostatniej wypłaty do Houston.
Tam przemoc trwała nadal.
POWIĄZANE: Czy jest teraz mniej seryjnych morderców? Oto, co mają do powiedzenia eksperci
Kolejne morderstwa w Teksasie
Houston było ośrodkiem zabójstw na początku lat 80. i przygotowało grunt pod morderstwo studentki Eleny Semander, które miało miejsce w niedzielę 7 lutego 1982 roku. Według młodszego brata i sióstr Semandera, z którymi wszyscy rozmawiali Nieznani seryjni mordercy Ameryki 20-latek wyszedł z domu poprzedniego wieczoru, aby spotkać się z przyjaciółmi i nie wrócił do domu następnego dnia.
Bliscy powiedzieli, że kobieta została uduszona i pozostawiona w śmietniku.
Elena była zarówno artystyczna, jak i wysportowana, powiedział jej brat John Semander. Tyle w niej talentu.
Minęły trzy miesiące bez żadnych większych tropów, kiedy w niedzielę 23 maja 1982 roku mężczyzna udusił Lori Lister i zaciągnął jej nieprzytomne ciało do jej mieszkania na piętrze. Tam napastnik spotkał 18-letnią współlokatorkę Listera, Melindę Aguilar, którą również udusił.
Według reportera Whitleya Aguilar pozwoliła, aby jej ciało zwiotczało i udawała martwą, zanim napastnik zaciągnął ją do sypialni.
Brada McGarry'ego
Mężczyzna podchodzi do szafy, wyciąga druciane wieszaki i wiąże jej ręce – powiedziała Whitley. Lekko klaszcze i podskakuje, a Melinda mówi: „O mój Boże, podoba mu się to”.
Następnie nieznajomy opuścił Aguilar i wrócił do Lister, próbując utopić ją w wannie. Tymczasem wciąż związany Aguilar wyskoczył z balkonu i wezwał pomoc. Według emerytowanego zastępcy prokuratora okręgowego w Houston, Jacka Frelsa, Listera, który był tak bliski śmierci, jak to tylko możliwe, uratował z wanny sąsiad. Obie kobiety przeżyły brutalny atak.
Funkcjonariusze, którzy przybyli na miejsce, zatrzymali podejrzanego w pobliżu i zidentyfikowali go jako Carla Corala Wattsa.
Okazało się, że wcześniej tego samego dnia ten sam mężczyzna, który zaatakował Aguilara i Listera, zaatakował sąsiadkę Michele Maday, topiąc ją na śmierć w wannie.
Czy Coral Watts zabijała innych?
Po aresztowaniu Wattsa w 1982 r. prokuratorzy postawili mu zarzut usiłowania morderstwa ze skutkiem śmiertelnym oraz włamania z zamiarem popełnienia morderstwa. Władze podejrzewały go jednak o kilka nierozwiązanych morderstw i zaginięć w okolicy, w tym sprawy Suzanne Searles Lindy Tilley Susan Wolf Emily Laqua i Edith Ledet oraz nie tylko.
Za współpracę w nierozwiązanych sprawach Watts przyjął wyrok 60 lat więzienia za ataki z 23 maja 1982 r. i przyznał się ze szczegółami do zabicia 13 innych osób, według kpt. Bunten.
Powiedział detektywom, że część pochował, kilka wyrzucił do śmietników, jednego rzucił na bagnisty teren – powiedział Bunten Nieznani seryjni mordercy Ameryki .
Według Whitleya motywem Wattsa było uwięzienie ich złych duchów.
Po powrocie do Ferndale w stanie Michigan Joseph Foy, który kiedyś spojrzał na nieznanego mężczyznę, który zamordował Helen Dutcher w 1979 r., zobaczył Wattsa w wiadomościach i natychmiast rozpoznał zabójcę.
Dzwoniłem do [władz] co drugi dzień, nigdy nie słyszałem nic od nikogo, powiedział Foy. Byłem wściekły.
Foy miał wrażenie, że organy ścigania w Michigan zdecydowały się nie ścigać Wattsa, ponieważ Watts miał spędzić resztę życia za kratkami w Teksasie.
Coral Watts ubiega się o zwolnienie warunkowe?
Prokuratorzy z Teksasu nie wnieśli zarzutów o morderstwo, ponieważ odsiedzieli już 60 lat więzienia za usiłowanie morderstwa, podczas którego Watts uzyskał immunitet w pozostałych 13 morderstwach. Ze względów technicznych związanych z ugodą bliscy byli zszokowani, gdy w 1992 r. dowiedzieli się, że Watts miał zostać automatycznie zwolniony w 2006 r., co oznacza, że z 60-letniego wyroku odsiedzi jedynie 24 lata.
Bliscy ofiar, w tym matka Semandera, wpadli we wściekłość, organizując wezwania do działania i podnosząc świadomość społeczeństwa. W 2002 roku, gdy data premiery Wattsa coraz bardziej się zbliżała, wieści dotarły do asystentki A.G. Donny Pendergrast, która była wówczas główną prawniczką ds. zabójstw w hrabstwie Wayne w stanie Michigan.
Otrzymałem telefon od reportera z Teksasu, który zapytał mnie, co stan Michigan robi w sprawie Coral, powiedział Eugene Watts Pendergrast. Odpowiedziałem: „Kto?”
To dzięki informacjom reportera z Teksasu Pendergrast po raz pierwszy poznał nazwisko Wattsa.
Kiedy zacząłem szukać informacji, moja krew zmarzła, ponieważ uświadomiłem sobie, że Coral Eugene Watts był straszydłem mojego ostatniego roku na Uniwersytecie Michigan – kontynuował Pendergrast. Jako studenci nie mieliśmy pojęcia, że policja faktycznie skupiła się na potencjalnym napastniku i że przeniósł się on do Teksasu.
Śledczy w stanie północnym zbadali 200 przypadków w Michigan i Kanadzie, które pasowały do M.O Wattsa. Władze nie zatrzymały się przed czasem, aby znaleźć przeoczony szczegół, który mógłby pomóc im w postawieniu Wattsa w zarzutach morderstwa. Mieli nadzieję, że apelacja publiczna załatwi sprawę.
W styczniu 2004 roku naoczny świadek Joseph Foy zauważył w wiadomościach zdjęcie Wattsa i skontaktował się z Pendergastem w sprawie morderstwa Helen Dutcher w 1979 roku. Wystarczyło, że Watts postawiono zarzuty morderstwa w Michigan i dzięki prośbom Pendergrasta sędzia pozwolił jej przedstawić morderstwa w Teksasie, do których się przyznał.
Kiedy usiadłem na miejscu dla świadka, spojrzałem prosto na Wattsa, a on na mnie, powiedział Foy. Tamtej nocy było dokładnie tak, jak w tej alejce.
W listopadzie 2004 roku ława przysięgłych uznała Wattsa za winnego morderstwa pierwszego stopnia z premedytacją Helen Dutcher. Wyrok był równoznaczny z dożywotnim wyrokiem.
Pendergrast powiedziała, że władze nie są pewne, ile ofiar zabił Watts, ale jej zdaniem nie są one nawet bliskie. Doktor Stock stwierdziła, że szacunki przekraczają 100 kobiet, co czyni Watts najbardziej płodnym seryjnym mordercą w Stanach Zjednoczonych.
Watts rzeczywiście powiedział jedną rzecz, w końcu powiedział Stock. „W tym pokoju nie ma wystarczającej liczby palców u rąk i nóg, jak na liczbę kobiet, które zabiłem”. To było przerażające.
Watts zmarł za kratami w 2007 roku.
Dowiedz się więcej poprzez dozorujący Nieznani seryjni mordercy Ameryki w serialu kryminalnym.